Beselidhja e Vjeter2 i Mbretërve: Sakica e humbur dhe e gjetur

• 1 Bijtë e profetëve i thanë Elizeut: Vendi ku rrimë pranë teje është tepër i ngushtë për ne.
• 2 Po shkojmë deri në Jordan dhe secili do të marrë nga një lëndë e po ndërtojmë një godinë për të ndenjur. Ai u tha: Hajtni!
• 3 Por njëri prej tyre i tha: Eja edhe ti me ne, shërbëtorët e tu. përgjigj: Po vij.
• 4 Dhe shkoi me ta. Si mbërritën te Jordani, zunë e po prisnin lëndë.
• 5 Por ndodhi që, ndërsa njëri po priste drurin, i ra sakica në ujë. Ai bërtiti: Hoh, more, o Imzot! Po edhe e kam marrë hua, se!
• 6 E njeriu i Hyjit e pyeti: Ku ra? Ai i tregoi vendin. Elizeu mori një copë dru, e hodhi në atë vend, dhe ja, sakica doli mbi ujë!
• 7 I tha: Merre! Ky shtriu dorën dhe e mori.4. LUFTËRAT SIRIANEElizeu zë rob tërë një njësi ushtarake
• 8 Mbreti i Sirisë luftonte kundër Izraelit. U këshillua me shërbëtorët e vet e tha: Në këtë vend e në këtë vend le t`i vëmë pritat!
• 9 Njeriu i Hyjit dërgoi t`i thoshin mbretit të Izraelit: Ruaj se kalon nëpër atë vend, se sirianët i ke në pritë.
• 10 Mbreti i Izraelit dërgoi njerëzit e vet për të hetuar vendin e treguar prej njeriut të Hyjit. Kështu ky e vinte në dijeni e mbreti ruhej. Kjo ndodhi jo një herë e dy herë.
• 11 Zemra e mbretit të Sirisë u shqetësua fort për këtë punë, i thirri shërbëtorët e vet e i pyeti: Pse nuk më tregoni kush është tradhtari im te mbreti i Izraelit?
• 12 Njëri prej shërbëtorëve të tij i tha: Askush, imzot mbret, por Elizeu profet që është në Izrael, i tregon mbretit të Izraelit të gjitha fjalët që ti i flet në dhomën tënde të fjetjes.
• 13 Ai tha: Shkoni e shihni ku gjendet që të dërgoj njerëz për ta kapur. E lajmëruan e i thanë: Ja, është në Dotain!
• 14 Mbreti dërgoi atje kuaj, karroca e njësi të fortë ushtarësh.Këta shkuan natën dhe e rrethuan qytetin.
• 15 Në mëngjes herët u ngrit shërbëtori i njeriut të Hyjit, doli jashtë dhe përreth qytetit pa ushtrinë, kuaj e karroca dhe njoftoi Elizeun e i tha: Eheu, imzot, e ç`të bëjmë tani?
• 16 Ai iu përgjigj: Mos ki frikë! Shumë më shumë janë me ne se me ta. .
• 17 Atëherë Elizeu u lut e tha: Hapja, o Zot, këtij sytë që të shohë! Zoti ia hapi sytë shërbëtorit, dhe ja, përreth Elizeut mali ishte plot me kuaj e karroca zjarri.
• 18 Ndërkaq armiqtë zbritën drejt Elizeut që po i lutej Zotit: Godite, po të lutem, këtë gjindje me verbësi! E zoti i goditi që të mos shohin sipas kërkesës së Elizeut.
• 19 Elizeu u tha: Nuk është kjo rruga as s`është ky qyteti. Ejani pas meje e do t`ju tregoj njeriun që kërkoni. Kështu u priu dhe i çoi në Samari.
• 20 Pasi hynë në Samari, Elizeu tha: O Zot, hapu sytë këtyre njerëzve që të shohin. Zoti ua hapi sytë dhe atëherë panë se ishin në mes të Samarisë.
• 21 Kur i pa mbreti i Izraelit, i tha Elizeut: A t`i vras, im atë?
• 22 Por ai i tha: Mos i godit! Sepse as ata që i zë rob me shpatën tënde dhe me harkun tënd, nuk i vret. Nxirr para tyre bukë e ujë! Le të hanë e lë të pinë dhe lë të kthehen te zotëria i vet.
• 23 Mbreti u përgatiti darkë të madhe. Hëngrën e pinë dhe i nisi të shkonin. Ata kthyen te zotëria i tyre. Çetat e sirianëve nuk erdhën më në tokën e Izraelit.Uria në Samarinë e rrethuar
• 24 Por, pas këtyre ngjarjeve, ndodhi që Benadadi, mbreti i Sirisë, të bashkojë mbarë ushtrinë e vet. E sulmoi Samarinë dhe e vuri nën rrethim.
• 25 Në Samari u bë uri e madhe e rrethimi zgjati aq, sa një kokë gomari kushtonte tetëdhjetë sikla të argjendtë dhe e katërta pjesë e kabit të glasave të pëllumbave pesë sikla argjendi.
• 26 Ndërsa mbreti po kalonte nëpër mure, një grua thirri: Ndore tënde, Imzot, o mbret!
• 27 Mbreti iu përgjigj: Bjeri ndore Zotit! Sepse si mund të të ndihmoj unë? Prej lëmës apo prej shtrydhësit?! E mbreti vazhdoi: Çfarë kërkon? Ajo u përgjigj:
• 28 Kjo grua më tha: `Bjere ta hamë sot djalin tënd e neser do të hamë djalin tim`.
• 29 E ziem, pra, djalin tim dhe e hëngrëm. Të nesërmen unë i thashë:` Bjere djalin tënd që ta hamë`. Por kjo e fshehu djalin e vet.
• 30 Kur i dëgjoi mbreti këto fjalë, i shqeu petkat e veta. Ndërsa po kalonte mbi mure, populli vuri re se kishte ngjeshur mbi mish grathoren.
• 31 Ai tha: More, kështu e kështu e edhe më zi ma bëftë Zoti, nëse do t`i mbetet sot pa iu shkurtuar koka Elizeut, birit të Safatit.Elizeu kumton mbarimin e menjëhershëm të urisë
• 32 Elizeu po rrinte në shtëpinë e vet. Me të ishin edhe pleqtë. Mbreti kishte dërguar përpara një njeri. Por, para se të arrinte kasneci, Elizeu u tha pleqve: A nuk e dini se biri i vrastarit ka dërguar njeriun për të ma shkurtuar kokën?Kujdes, pra! Kur të vijë kasneci, mbylleni derën e mos e lini të hyjë. Ja, po dëgjoj krismën e këmbëve të zotërisë së tij pas tij!
• 33 Dhe, ndërsa ai ende po fliste, ia behu mbreti që ishte nisur tek ai. Mbreti tha: Ja, gjithë kjo e keqe e madhe vjen prej Zotit! Çfarë të pres më prej Zotit?