Beselidhja e VjeterNehemia: Vështirësitë shoqërore në kohën e Nehemisë. Mbrojtja e administratës së tij
- 1 Ankesë e madhe u ngrit aso kohe nga vegjëlia dhe gratë kundër vëllezërve të tyre çifutë.
- 2 Kishte nga ata që thoshin: I kemi dhënë peng bijtë e bijat tona për drithëra e bukë që të mbetemi gjallë!
- 3 Kishte të tjerë që thoshin: Na duhet t`i lëmë peng arat, vreshtat dhe shtëpitë tona për të marrë drithëra në kohën e urisë.
- 4 Tjerë pastaj thoshin: Huazuam para për t`ia paguar tatimet mbretit për arat dhe vreshtat tona.
- 5 Mishi ynë është si mishi i vëllezërve tanë dhe si bijtë e tyre ashtu janë edhe bijtë tanë; por ne duhet t`i japim skllevër bijtë dhe bijat tona, madje disa prej tyre janë skllavëruar dhe nuk kemi se me çka t`i shpërblejmë, sepse arat dhe vreshtat tona janë bërë pronë e tjetërkujt.
- 6 U hidhërova shumë kur e dëgjova ankesën e tyre dhe këto fjalë.
- 7 Pasi persiata mirë me mend, i prozhmova ashpër bujarët dhe krerët, me fjalët: Ju po i ngarkuaki vëllezërit tuaj dhe po u merrkeni kamata! Dhe kundër tyre thirra një kuvend të madh.
- 8 Dhe u thashë: Ju e dini se ne, sipas mundësive tona, i kemi kthyer nga skllavëria vëllezërit tanë judenj, që u qenë shitur paganëve! Vallë, a do t`i shitni ju vëllezërit tuaj tani që ne do t`i shpërblejmë përsëri? Heshtën se nuk ditën se si të përgjigjen.
- 9 Atëherë vijova: Kjo që po bëni ju nuk është punë e mirë! Pse nuk ecni me frikën e Hyjit tonë që të shpëtojmë nga talljet e paganëve, armiqve tanë?
- 10 Unë, vëllezërit e mi dhe djelmoshat e mi, u dhamë para e drithëra hua shumë vetëve; nuk do t`ua kërkojmë më këto.
- 11 Kthejuani sot arat e tyre, vreshtat, ullishtat dhe shtëpitë e tyre dhe faluani përqindjen e parave, të grurit, të verës e të vajit që ua keni caktuar.
- 12 Ata përgjigjën: Do t`ua kthejmë dhe asgjë nuk do të kërkojmë prej tyre. Do të bëjmë siç po thua ti! Unë atëherë i thirra priftërinjtë dhe i bëra të përbetohen se do të bëjnë siç u tha.
- 13 Për më tepër i shkunda shqekun e petkut tim dhe thashë: Kështu e shkundtë Hyji nga shtëpia e vete dhe nga prona e tij, secilin prej jush që s`do ta mbajë këtë premtim! Kështu u shkundtë e gjë mos i mbettë! Mbarë populli bërtiti: Amen! dhe i dha lavdi Hyjit. Populli e mbajti fjalën e dhënë.
- 14 Dhe, prej ditës kur mbreti më urdhëroi të jem qeveritar i tokës së Judës, nga viti njëzetë e deri në vitin tridhjetedytë të mbretërimit të Artakserksit, për dymbëdhjetë vjet, pra, as unë as vëllezërit e mi nuk e hëngrëm bukën e paraparë për qeveritarin.
- 15 Por qeveritarët e mëparshëm, që kishin qenë para meje, e kishin rënduar popullin dhe marrë prej tyre çdo ditë nga dyzet sikla të argjendit për bukë. Kështu edhe nëpunësit e tyre e kishin shtypur popullin. Unë nuk veprova kështu sepse e droja Hyjin.
- 16 Madje as nuk iu ndava rindërtimit të mureve e s`bleva asnjë copë tokë. Të gjithë djelmoshat e mi kanë qenë përherë aty, në punë vazhdimisht.
- 17 Në tryezën time kanë ngrënë judenj e bujarë, njëqind e dyzet burra si edhe të tjerët që vinin tek ne prej kombeve që ishin përreth nesh.
- 18 Përgatitej çdo ditë me shpenzimet e mia një ka, gjashtë desh të zgjedhur, pa numëruar shpendët, dhe çdo të dhjetën ditë sillej verë e shumtë për të gjithë. Për më tepër kurrë nuk i kërkova të ardhurat që më takonin si qeveritar, sepse populli edhe ashtu ishte tepër i rënduar.
- 19 O Hyji im, kujtohu, për të mirën time, për gjithçka që kam bërë për të mirën e këtij populli!