Beselidhja e VjeterJobi: Kuptimi i vërtetë i vuajtjeve të Jobit
- 1 Eliuhi vazhdoi e tha kështu:
- 2 Duresë sa grima e do të tregoj, sepse kam më ç`të them për Hyjin.
- 3 Prej së largu do ta nxjerr dijen, Bërësit tim do t` i jap arsye.
- 4 Vërtet s`janë gënjeshtra fjalët e mia:është me ty një që ka dije të përsorur.
- 5 Hyji është i madh: askënd s`përbuz;i madhërishëm për kah fuqia e mendjes,
- 6 keqbërësin s`e lë të jetojëe skamnorëve u jep të drejtë.
- 7 Prej të drejtëve sytë s`i largon, përbri mbretërish i vë në fron që të lartësuar të jenë gjithmonë.
- 8 E nëse të lidhur i sheh në pranga, rëndë shtrënguar në lak mjerimi,
- 9 atëherë veprat në dritë ua qet, dhunët e bëra prej krenarisë.
- 10 U hap veshët të dëgjojnë qortimin, u urdhëron të kthehen prej të keqes.
- 11 N`e dëgjoshin e n`iu nënshtroshin, me fat të mirë ditët u kalojnë, vitet e tyre me kënaqësi.
- 12 Po s`dëgjuan, kalojnë n`për vdekje, prej marrëzirës do të sharrojnë.
- 13 Të Hyjit hidhërimin vetvetes ia sjellinzemërkëqijtë e kushtrim nuk do të qesin, kur ndër pranga i Lumi t`i lidhë.
- 14 E vdesin në lule të rinisë, në moshë të djalërisë u shuhet jeta.
- 15 Varfanjakun e shpëton me të liga, ia hap sytë me fatkeqësi.
- 16 Edhe ty do të shpëtojë nga ngushtica, do të qesë në hapësirë ku gjë s`të shtrëngon, në tryezë plot me gjella të majme.
- 17 Çështja jote bie si e keqbërësit:rngjyqi e dënimi do të takojnë.
- 18 Mbushullia ruaj se të gënjen, shumë dhurata mos ta shmangin rrugën!
- 19 Pse, a bërtet kur s`je në vështirësi?E madje me sa forcë ke?!
- 20 Mos e prit me afsh atë natë, në të cilën popujt shkojnë në vend të vet!
- 21 Ruaj se i sillesh padrejtësisë, sepse ajo të qiti në mjerim!Himni për nder të dijes së gjithëpushtetshme
- 22 Sa i madhërishëm në pushtet të vet është Hyji! Vallë ka kund mësues të ngjashëm me Të?
- 23 Kush është në gjendje jetën t`ia shqyrtojë?Kush guxon t`i thotë: `Veprove keq?`
- 24 Të bie në mend t`ia madhërosh veprën që të tjerët në këngë ia këndojnë!
- 25 E vëren mbarë bota, çdo njeri prej së largu e kundron!
- 26 Sa i madh është Hyji! Mendja nuk na e merr, të panumrueshme janë vitet e tija!
- 27 Lart i mbledh pikat e shiut, i zbraz shirat si lumenj,
- 28 retë i zbrazën me mbushulli, rrëke bien mbi mbarë njerëzimin.
- 29 Kush pastaj mund ta kuptojëtë reve shtrirjen, bubullimën e tendës së tij?
- 30 Ja, Ai dritën e hap përreth vetes, detit fundin me ujë ia mbulon!
- 31 Me anë të tyre Ai gjallë i mban popujt, u jep ushqim me garguri.
- 32 Në duar të veta e mban rrufenëdhe i urdhëron ku do të godasë!
- 33 Bubullima flet për Të, armë zemërimi kundër të keqes!