Beselidhja e ReMarku: Shërimi i të pikuarit

• 1 Pas disa ditësh Jezusi u kthye përsëri në Kafaaum. Kur u mor vesh se gjendej në shtëpi,
• 2 u mblodhën aq shumë njerëz, sa që s`kishte më vend as para dere. Jezusi u predikonte Ungjillin.
• 3 Ndërkaq ia behën disa njerëz, të cilët po sillnin tek ai një të pikuar që po e mbartnin katër vetë.
• 4 E, pasi prej turmës së njerëzve nuk mund ta shtinin brenda tek ai, zbuluan pullazin në atë vend ku gjendej Jezusi dhe, nëpër vrimë, e lëshuan vigun në të cilin ishte i shtrirë i pikuari.
• 5 Jezusi, duke parë fenë e tyre, i thotë të paralizuarit:Biro, të janë falur mëkatet!
• 6 Aty po rrinin disa skribë. Këta zunë të mendojnë në zemrat e veta.
• 7 Ç`po flet ky kështu? Po blasfemon! Kush mund të falë mëkatet përveç një Hyji të vetëm?
• 8 Jezusi në shpirtin e vet e hetoi menjëherë se ata po mendonin ashtu në vete, andaj u tha:
• 9 Pse po mendoni ashtu në zemrat tuaja? Çka është më lehtë? T`i thuhet të paralizuarit: `Të janë falur mëkatet`, apo t`i thuhet: `Çohu, merre vigun tënd dhe ec!?`
• 10 Por që ta dini se Biri i njeriut ka pushtet të falë mëkatet mbi tokë:
• 11 Unë po të urdhëroj;i tha të paralizuarit;Çohu, merre shtrojën tënde dhe shko në shtëpinë tënde!
• 12 Aty për aty i paralizuari u çua në këmbë, mori shtrojën dhe, në praninë e të gjithëve, doli përjashta. Të gjithë mbetën shtang nga habia. I dhanë lavdi Hyjit e thoshin:Një gjë të tillë s`e pamë kurrë!Thirrja e Levit(Mt 9, 9-13; Lk 5, 27-32)
• 13 Jezusi përsëri doli në breg të detit. Populli mbarë shkonte tek ai e Jezusi e mësonte.
• 14 Duke kaluar andej, pa Levin e Alfeut. Ishte në vendin e pagimit të taksave. Jezusi i tha:Eja pas meje!Ai u çua dhe shkoi pas tij.
• 15 Kur, më vonë, Jezusi ishte në tryezë, në shtëpinë e Levit, bashkë me të e me nxënësit e tij ishin ulur në tryezë tagrambledhës e mëkatarë. Vërtet ishin shumë. E ndiqnin edhe
• 16 disa skribë të sektit të farisenjve. Këta, kur e panë se po hante me tagrambledhës e me mëkatarë, u thanë nxënësve të tij:Pse ha me tagrambledhës e me mëkatarë?
• 17 Jezusi, kur i dëgjoi, tha:Mjeku nuk u duhet të shëndoshëve, por të sëmurëve. Nuk erdha të grish të drejtët, por mëkatarët.Diskutim mbi agjërimin(Mt 9, 14-17; Lk 5, 33-39)
• 18 Nxënësit e Gjonit dhe farisenjtë agjëronin. Erdhën disa dhe i thanë:Pse nxënësit e Gjonit e të farisenjve agjërojnë e nxënësit e tu nuk agjërojnë?
• 19 Jezusi u përgjigj:A thua mund të agjërojnë dasmorët derisa është me ta dhëndri? Për aq kohë sa është dhëndri me ta s`mund të agjërojnë!
• 20 Do të vijë dita kur do t`ua rrëmbejnë dhëndrin. Atëherë ata, atë ditë, do të agjërojnë!
• 21 Askush nuk e qep aën e tirkut të pashkelur në petk të vjetër; pëdryshe aa e tirkut të pashkelur e shqyen petkun e vjetër dhe e shqyerja bëhet më e madhe.
• 22 Askush nuk e qet verën e re në rrëshiqa të vjetër; pëdryshe vera e re i shqyen rrëshiqat: vera derdhet e rrëshiqat prishen. Porse vera e re;në rrëshiqa të rinj.Shkokëlim kallinjësh të shtunën(Mt 12, 1-8; Lk 6, 1-5)
• 23 Një të shtunë Jezusi po kalonte nëpër të mbjella. Nxënësit e tij, duke udhëtuar, filluan të këpusin kallinj.
• 24 Farisenjtë atëherë po i thonë:Shih! Pse po bëjnë atë që s`është e lejueshme të bëhet të shtunën?
• 25 Jezusi u përgjigj:A s`ju ka rënë kurrë të lexoni ç`bëri Davidi kur pati nevojë, atëherë kur u urit ai e përcjellësit e tij?
• 26 Se si, kur ishte kryeprift Abiatari, hyri në Shtëpinë e Hyjit dhe i hëngri bukët e kushtuara, të cilat s`guxon t`i hajë askush përveç priftërinjve? Madje, ai u dha edhe përcjellësve të vet!
• 27 Atëherë u thoshte edhe këtë:E shtuna u bë për njeriun e jo njeriu për të shtunën.
• 28 Prandaj, Biri i njeriut është zotëruesi edhe i të shtunës!