Kjo nuk eshte nje shprehje e pazakonte, qe vjen nga nje vend i mire. Nje nga gjerat qe armiku deshiron nuk eshte thjesht te na shohe te biem ne mekat, por me e rendesishmja te na shkepuse nga te gjitha Sakramentet pasi ai e di se mesha do te na ringjalle perseri.

Ceshtja eshte se humbja e meshes te dielen eshte nje mekat ne vetvete dhe ne thelb e perkeqeson situaten tone ne vend qe ta ndihmoje ate. Pra, pse te lendojme me shume veten kur jemi tashme te semure? Taktika e djallit eshte te na mbaje larg nga sakramentet qe do t'i hapin rrugen pendimit te sinqerte. Ne kemi nevoje per Perendine dhe kemi nevoje per bashkesine tone shpirterore me vellezerit tane per te na ndihmuar.

Ne duhet te bejme gjithcka qe mundemi per t'iu afruar Sakramenteve dhe per te marre pjese sa me shpesh ne meshe. Vecanarisht te sigurohemi qe te mos humbasim kurre meshen e se dieles. Pavaresisht nese jemi ne qytetin tone apo jo, nuk ka rendesi; ne duhet te merrim pjese ne meshe dhe ne kungim pavaresisht cdo kushti.

Personalist, do i keshilloja njerezit te flasin drejtperdrejt me prifterinjte (meshtaret) e tyre. Pasi edhe nese nuk jemi ende gati per te marre faljen sakramentale, shkuarja prane kishes, vecanerisht nese kemi nje prift te talentuar shpirterisht, do te jete nje ndihme e mahnitshme jo vetem per te na ndihmuar te ngrihemi nga mekati, por edhe per te na forcuar qe te qendrojme zgjuar.