Do te thote te mos heqesh dore plotesisht nga mekati; duke mos zbuluar mekatin aq sa te distancohemi nga ai dhe cdo rast qe e rrethon. Mund te nenkuptoje gjithashtu te ngaterrohemi ne mekat deri ne ate pike sa te behet praktikisht e veshtire te heqesh dore nga mekati, rastet e tij ose te flakim cdo gje te fituar ne menyre mekatare. Nje shembull i nje nderthurjeje te tille eshte bashkejetesa me nje partner seksual te paligjshem ose ndertimi i nje biznesi me pasuri te vjedhur.

Shen Francesko de Sale diskuton pastrimin e shpirtit te dashurise ndaj mekatit duke perdorur nje analogji te shkelqyer te izraeliteve qe ikin nga Egjipti:

“Te gjithe bijte e Izraelit dolen nga vendi i Egjiptit, por jo te gjithe dolen me gjithe zemer, dhe keshtu, kur enden ne shkretetire, disa prej tyre psheretine pas preshit dhe qepeve, mishrat e Egjiptit. Edhe keshtu ka te penduar qe braktisin mekatin, por pa i braktisur dashurite e tyre mekatare; qe do te thote, ata nuk synojne te mekatojne me, por duan te mbajne nga kenaqesite e mekatit; ata zyrtarisht heqin dore dhe braktisin veprat mekatare, por ata kthejne mbrapsht nje veshtrim te dashur per ate qe kane lene, si gruaja e Lotit kur ajo iku nga Sodoma. Ata jane si nje i semure qe abstenon nga ngrenia e pjeprit kur mjeku thote se do ta vriste, por qe gjate gjithe kohes e deshiron ate, flet per te, ben pazare kur mund ta kete, te pakten do te donte vetem te nuhaste eren e pjeprit. Dhe mendon se ata qe jane te lire te hane prej tij jane shume me fat. Dhe keshtu keta pendues te dobet frikacake permbahen per nje kohe nga mekati, por me ngurrim; ata do deshironin te mund te mekatojne pa u ndeshkuar; ata flasin me nje shije te vazhdueshme te veprave te tyre mekatare dhe i kane zili ata qe ende po kenaqen me vepra te ngjashme.

Keshtu, nje njeri qe ka pergatite ndonje hakmarrje e heq ate ne rrefim, por menjehere pas kesaj ai do te gjendet duke folur per grindjen dhe duke e mohuar nga frika e Zotit, ai do te bente kete apo ate; duke u ankuar se eshte e veshtire te mbash rregullin hyjnor te faljes; sikur ta bente te ligjsme Zoti te hakmerreshim per veten! Kush mund te mos e kuptoje se edhe nese ky njeri i gjore nuk po ben mekat, ai eshte krejtesisht i lidhur me mekatin e tij dhe megjithese mund te kete dale nga Egjipti, ai perseri ka uri per te dhe deshiron shume preshin dhe qepet qe ai ishte zakon te ushqehej atje! Eshte e njejta gje me gruan qe, megjithese ka hequr dore nga jeta e saj mekatare, megjithate kenaqet duke e lakmuar dhe admiruar. Mjerisht! Ne te vertete, te gjithe njerezit e tille jane ne rrezik te madh".

– Shen Francis de Sales, Hyrje ne Jeten e Devotshme Kapitulli VII. Pastrimi i Dyte, nga te gjitha Dashurite Mekatare.