Beselidhja e VjeterNumrat: Populli kundërshton

• 1 Atëherë populli e ngriti zërin me britma të mëdha e krejt natën e kaloi në vajtim
• 2 dhe të gjithë bijtë e Izraelit nynykatën kundër Moisiut e Aronit e thoshin: Oh, po të kishim vdekur në Egjipt ose në këtë shkretëtirë të gjerë!
• 3 Po pse na pruri Zoti në këtë vend që të vdesim prej shpatës, kurse gratë e fëmijët tanë të merren skllevër? Po a nuk është më mirë të kthehemi në Egjipt.
• 4 Dhe i thoshin njëri-tjetrit: Le ta caktojmë një tjetër prijës e të kthehemi në Egjipt!
• 5 Kur e dëgjuan këtë, Moisiu e Aroni ranë përmbys me fytyrë përdhe para mbarë bashkësisë së izraelitëve,
• 6 kurse Jozuehi, biri i Nunit dhe Kalebi, biri i Jefoneut, që edhe këta e kishin përshkuar në vrojtim vendin, i shqyen petkat e veta
• 7 dhe iu drejtuan me këto fjalë mbarë bashkësisë së izraelitëve: Vendi që e përshkuam është shumë i mirë.
• 8 Nëse Zoti do të na përkrahë, ai do të na shtjerë në të dhe do të na dhurojë një tokë që rrjedh qumësht e mjaltë.
• 9 Mos u bëni kryengritës kundër Zotit as mos e kini frikë popullin e këtij vendi, sepse janë kafshatë e vogël për ne! S`ka më kush u del zot, kurse me ne është Zoti! Mos kini frikë!Hidhërimi i Zotit dhe ndërmjetësimi i Moisiut
• 10 Ndërsa mbarë bashkësia mendonte t`i vrasë me gurë, kur ja, Lavdia e Zotit iu dëftua të gjithë bijve të Izraelit përmbi Tendën e takimit,
• 11 dhe Zoti i tha Moisiut: Deri kur do të më përbuzë ky popull? E deri kur nuk do të më besojë megjithëse i bëra ndër sy të tij të gjitha ato mrekulli?
• 12 Murtajën do t`ia çoj e do ta shfaros! Kurse prej teje do të bëjë një popull më të madh e më të fortë se ky!
• 13 Atëherë Moisiu i tha Zotit:Do të dëgjojnë egjiptianët, prej mesit të të cilëve e nxore me fuqinë tënde këtë popull
• 14 e do t`u thonë banorëve të këtij vendi, të cilët e kanë marrë vesh, se ti, o Zot, je në këtë popull dhe se u dëftohesh faqe-faqas dhe se Reja jote i mbron dhe se ti u prin ditën në shtyllën e Resë e natën në shtyllën e zjarrit,
• 15 por e vrave këtë popull si të ishte një njeri i vetëm! Atëherë do të thonë patjetër popujt që dëgjuan çfarë flitet për ty:
• 16 Zoti nuk pati fuqi ta shtjerë popullin në tokën që me përbetim u betua, e prandaj i shfarosi në shkretëtirë!
• 17 Le të madhërohet pra, fuqia e Zotit siç u përbetove kur the:
• 18 `Jam Zot i durueshëm dhe mëshirëmadh; e duroj paudhësinë e fajin, sepse i ndërshkoj mëkatet e etërve në fëmijë deri në të tretin e në të katërtin brez, por askënd nuk lë pa ndëshkuar`.
• 19 Falja, po të lutem, mëkatin këtij populli në saje të mëshirës sate të pakufi, siç e përkrahe këtë popull prej Egjiptit deri këtu.Falja dhe ndëshkimi
• 20 Zoti i tha Moisiut: Po ia fal në fjalën tënde.
• 21 Por, pasha jetën time, siç është e vërtetë se Lavdia e Zotit do ta mbushë mbarë botën,
• 22 asnjë njeri që i pa veprat e mia të madhërueshme dhe shenjat që i bëra në Egjipt e në shkretëtirë dhe më vuri në provë Tani dhjetë herë dhe nuk i vuri vesh zërit tim,
• 23 nuk do ta shohë vendin, të cilin ua premtova etërve me përbetim dhe asnjë prej atyre që më përbuzën s`do ta shohë.
• 24 Por, shërbëtorin tim Kalebin që me një frymë krejt tjetër më dëgjoi, do ta shtjer në tokën që e përshkoi dhe fara e tij do ta zotërojë.
• 25 Pasi amalekasit dhe kananejtë banojnë në vërri, nesër ju bëni çojën e kthehuni në shkretëtirë në drejtim të Detit të Kuq.
• 26 Zoti foli prapë me Moisiun e me Aronin:
• 27 Deri kur kjo bashkësi e mbrapshtë do të murmurisë kundër meje? I kam dëgjuar ankesat e izraelitëve që i bëjnë kundër meje!
• 28 Pra, thuaju: `Pasha jetën time;thotë Zoti;do të bëj me ju ashtu siç ju kam dëgjuar se flisni për mua!
• 29 Po në këtë shkretëtirë do të bien kufomat tuaja. Të gjithë ju që jeni të regjistruar njëzet vjet e përpjetë e keni nynykatur kundër meje.
• 30 Po ju bëj be se nuk do të hyni në tokën në të cilën jam betuar se do t`ju vendos, me përjashtim të Kalebit, birit të Jefoneut, e të Jozuehit, birit të Nunit!
• 31 Por do të bëj të hyjnë fëmijët tuaj, për të cilët thatë se do të jenë preja e armiqve; ata do ta shohin tokën që juve nuk ju pëlqeu!
• 32 Kufomat tuaja do të bien rrafshit po në këtë shkretëtirë;
• 33 kurse bijtë tuaj do të jenë barinj për dyzet vjet, le të vuajnë për shkak të pabesnikërisë suaj derisa të shkrihen kufomat tuaja në shkretëtirë.
• 34 Sipas numrit të ditëve gjatë të cilave e vrojtuat tokën;një vjet për një ditë;për dyzet vjet shpaguani fajin tuaj. Do të shihni se ç`do të thotë të më përbuzni mua!
• 35 Unë Zoti e thashë fjalën time, po ju betohem se kështu do të sillem me mbarë këtë bashkësi të mbrapshtë që u ngrit kundër meje: po në këtë shkretëtirë le të shkrihet e le të mbarojë!
• 36 Kështu, pra, të gjithë ata burra që Moisiu i kishte dërguar për të bërë vrojtime në atë vend, të cilët, pasi u kthyen, e nxitën bashkësinë të murmurojë kundër tij, duke folur zi për vendin e thënë se është i keq,
• 37 ranë vdekur të shuplakuar në praninë e Zotit.
• 38 Vetëm Jouehi i Nunit dhe Kalebi i Jefoneut shpëtuan prej të gjithë atyre që patën shkuar ta vrojtojnë atë vend.Përpjekje e kotë e izraelitëve
• 39 Moisiu u tregoi krejt këto fjalë për fjalë të gjithë bijve të Izraelit, e gjithë popullin e mbuloi hije e zezë.
• 40 Kur ja, heret në mëngjes, mëkuan dhe u nisën të ngjitën në majë të malit e thanë: Ja, jemi të gatshëm të ngjitemi në vendin për të cilin Zoti ka thënë se kemi mëkatuar!
• 41 Por Moisiu u tha: Përse po e shkelni fjalën e Zotit? Kjo s`do t`ju dalë mbarë!
• 42 Mos u ngjitni se Zoti nuk është me ju! Ndryshe do të bini të vrarë te këmbët e armiqve tuaj!
• 43 Para i keni amalekasit e kananejtë, prej shpatës së tyre do të mbaroni, sepse nuk deshët ta dëgjoni Zotin! Zoti nuk do të jetë me ju!
• 44 Por ata kryekëcyer u ngjitën në majë të malit, kurse Arka e Dëshmisë së Zotit dhe Moisiu nuk luajtën nga zemërimia.
• 45 Amalekasit dhe kananejtë, që banonin në atë mal, zbritën, i sulmuan dhe i shpëdanë duke i pëdjekur deri në Hormë.